Hipoglikemia

Hipoglikemia, czyli niedocukrzenie oznacza stan, w którym ilość glukozy we krwi jest zbyt niska (stężenie glukozy we krwi obniża się poniżej 50 - 60 mg%). Mózg jest niedożywiony, co powoduje zaburzenia w jego pracy. Hipoglikemii towarzyszą typowe objawy - uczucie silnego głodu, zlewne poty, szybkie bicie serca, dezorientacja, bóle głowy, uczucie niepokoju, drżenie rąk, uczucie słabości, gorsze i podwójne widzenie, kołatanie serca. Chory często jest rozdrażniony, może nawet zachowywać się agresywnie. Osoby będące w otoczeniu chorego obserwują zwykle: bladość skóry, spocenie, gorszy kontakt z daną osobą. Czasem może to być błędnie interpretowane jako objawy podobne do nadużycia alkoholu. Szczególnym problemem są niedocukrzenia pojawiające się podczas snu objawiające się: poceniem się, pojawianiem się koszmarnych snów, bólami głowy i zmęczeniem po przebudzenie. Czasem chory budzi się w nocy spocony z uczuciem głodu. Zwykle najniższy poziom cukru jest około godziny 3.00. U niektórych chorych nie ma wyraźnych objawów zapowiadających niedocukrzenie. Mogą one zanikać lub zmieniać się w trakcie trwania choroby. Sposób odczuwania objawów ostrzegawczych przez chorego może się zmieniać. Może dojść do gwałtownego zasłabnięcia z utratą przytomności (bez poprzedzających symptomów). Przedłużające się niedocukrzenie prowadzi do śpiączki hipoglikemicznej. Ciężkie niedocukrzenia mogą prowadzić nawet do śmierci, mogą też powodować uszkodzenie mózgu z zaburzeniami pamięci i zmianami psychiki włącznie.
Przyczyna niedocukrzenia jest aktualny nadmiar insuliny, która powoduje tak szybka ucieczkę glukozy z krwi do tkanek, że w pewnym momencie może jej brakować we krwi. Powodowane jest to: przyjęciem zbyt dużej dawki leku przeciwcukrzycowego, podaniem zbyt dużej dawki insuliny, pominięciem posiłku, zjedzeniem go zbyt późno lub za mało, utratą spożytych pokarmów z wymiotami lub biegunką, nadmiernym lub niekontrolowanym wysiłkiem fizycznym, spożyciem alkoholu. W przypadku wystąpienia hipoglikemii bez utraty przytomności należy niezwłocznie podać choremu cukier w jakiejkolwiek postaci. Do chorego nieprzytomnego należy natychmiast wezwać lekarza w celu dożylnego podania glukozy i domięśniowo glukagonu. Trzeba starać się nie "przeleczyć" objawów niedocukrzenia - spożycie zbyt dużej ilości osłodzonych płynów lub zbyt dużego posiłku spowoduje nadmierny wzrost cukru we krwi. Aby zapobiec hipoglikemii należy nosić przy sobie kostki cukru lub cukierki, przed planowanym wysiłkiem zjeść posiłek lub zmniejszyć dawkę insuliny krótkodziałającej, po wstrzyknięciu insuliny, a przed spożyciem posiłku nie wykonywać prac fizycznych, nie obciążać organizmu, sprawdzać dokładnie, czy wstrzykuje się właściwą dawkę insuliny. Noszenie przy sobie karty chorego na cukrzycę lub bransolety z informacją o chorobie daje szansę, że podczas ataku hipoglikemii, ktoś obcy będzie wiedział jak pomóc choremu.